Rugby op het dak van de wereld: een wereldrecord op de Everest filmen met de Canon EOS C200

Omgaan met de kou op het dak van de wereld

De reis van het team begon met een trektocht van acht dagen naar het basiskamp aan de zuidzijde van de Mount Everest, hun thuis voor zes dagen en de locatie van hun eerste wereldrecordpoging: de hoogst gespeelde wedstrijd touch rugby ooit, op een hoogte van 5.119 meter.

De Canon EOS C200 heeft een uitzonderlijk temperatuurbereik van circa -5 °C tot 45 °C bij een relatieve vochtigheid van 60%. Maar omringd door sneeuw en ijs moest Sam ervoor zorgen dat hij zowel zichzelf als zijn uitrusting beschermde tegen de scherp dalende temperaturen. Alle camera-instellingen moesten kunnen worden bediend en daarom droeg Sam handschoenen waarmee hij zowel het touchscreen als de knoppen kon gebruiken. Voorbereiding was van essentieel belang: "Het draait allemaal om het toewijzen van de juiste instellingen aan knoppen die zich rondom je hand bevinden en waar je ze het meest nodig hebt", zegt Sam. "Je moet ervan uit kunnen gaan dat je je handschoenen niet uit hoeft te doen om een menu te openen."

Ingebouwde ND-filters en Dual Pixel CMOS AF

Toen de enorme uitgestrektheid van het landschap moest worden vastgelegd, bleek het verkleinen van het diafragma en het gebruik van de ingebouwde ND-filters van de Canon EOS C200 ongelofelijk handig te zijn. Met de geweldige hoeveelheden heldere sneeuw bleef een goede belichting altijd een uitdaging. Sam wilde zeker weten dat hij het maximale dynamische bereik onder deze contrastrijke omstandigheden vastlegde. Hij maakte daarom uitsluitend opnamen in Canon Log en gebruikte daarnaast de ingebouwde ND-filters voor een optimale scherptediepte.

"Zelfs met een 6-stops ingebouwde ND-filter blijft de sneeuw helder wanneer je sneeuwschittering op het objectief krijgt", legt hij uit. "De kunst is om de iris zo gesloten mogelijk te houden. Als het lukt, film je bij een opening van T11 en dan is er heel veel licht."

Om bij zoveel licht nog duidelijk te kunnen zien wat hij filmde, hield Sam zijn oog strak tegen de ingebouwde zoeker of tegen de extra Canon EVF-V70-zoeker die door de camera van stroom wordt voorzien. Het is een fijne EVF om mee te werken", zegt hij. "Omdat ik de EVF op de uitrusting kon plaatsen en gelijkmatig kon balanceren, kreeg ik veel mooiere opnamen."

Tijdens het filmen van zowel de trektocht als de snelle rugbyacties kwam de Dual Pixel CMOS AF-technologie van de Canon EOS C200 helemaal tot zijn recht. Dankzij de AF-tracking in 80% van het frame, zowel horizontaal als verticaal, bleven Sams opnamen haarscherp. Dit was vooral belangrijk bij groothoekopnamen. Sam: "Als cameraman is het van cruciaal belang dat je weet wanneer je de hulp van AF nodig hebt". "Als je apparatuur is gestript en je werkt met een groot diafragma van 18 mm, is het erg lastig om te weten of het beeld scherp is. Daarom heb ik bij sommige delen van de trektocht gebruikgemaakt van de autofocus."

Sam legde niet alleen de emotie en de acties vast, maar maakte ook creatieve opnamen, waaronder time-lapsebeelden van wolken die over de bergen komen aanrollen en beelden in slow motion. Handig materiaal bij het samenvoegen van opnamen tijdens het bewerken. "Je kunt opnamen op veel verschillende manieren samenvoegen", zegt hij. "Ik ben een grote fan van beweging in opnamen en dat kun je mooi bereiken via slow motion. Door ervaring kom je erachter hoe je de actie om je heen het beste kunt benaderen en wat de meest creatieve optie is."

Hoewel deze expeditie voor een groot deel bestond uit de reis zelf, lag de focus op de bestemming. De tweede wereldrecordpoging vond plaats op de oostelijke Rongbuk-gletsjer, de poort naar de noordkant van de berg. Dit wordt beschouwd als de hoogste plek op aarde met voldoende ruimte voor een groot rugbyveld. Op extreme hoogte, op gletsjerijs en tot hun knieën in de sneeuw streden de 16 spelers voor de ultieme prijs: het wereldrecord voor het spelen van een rugbywedstrijd op de grootste hoogte uit de geschiedenis, 6.331 meter hoog op de Everest.