Een Italiaans middeleeuws dorp levendig houden
Binnen de muren van het middeleeuwse dorpje Santo Stefano di Sessanio slingeren smalle straatjes onder stenen bogen door, langs pleinen met kasseien en overhangende gebouwen.
De straten zijn voornamelijk leeg, op de toeristen na die de architectuur en de omliggende heuvels in de Italiaanse zuidelijke provincie L'Aquila bewonderen.
Santo Stefano di Sessanio is een dorp dat in de loop der eeuwen leefde van landbouw en wol. Het dorp heeft slechts 108 inwoners. Volgens de burgemeester is dat minder dan een tiende van de bevolking die er voor de Eerste Wereldoorlog woonde. Zoals veel dorpen in de omgeving, vertrokken de meeste inwoners voor het werk naar de steden of het buitenland, waardoor het allemaal verlaten achterbleef.
Decennia later trok haar ongerepte architectuur de aandacht van de Zweeds-Italiaanse ondernemer Daniele Kihlgren, die hier in 1999 tijdens een motortocht voorbij kwam.
Kihlgren kocht meerdere huizen en toverde ze in 2005 om tot een hotel met kamers die verspreid liggen over het hele centrum. Het project heeft toeristen getrokken en het leven teruggegeven aan het dorp, aldus de lokale inwoners.
"Toen ik voor het eerst aankwam leek het zo goed als verlaten", zegt Kihlgren. "Alles was stil blijven staan in een vervlogen tijdperk."
Hoewel er nog steeds herders en boeren zijn, wordt Santo Stefano di Sessanio tegenwoordig nieuw leven ingeblazen door het toerisme. De bewoners willen bezoekers trekken naar het omliggende gebied Gran Sasso en het natuurgebied Monti della Laga, dat in de buurt is gelegen van hun pittoreske logementen.
"Je ziet een zichtbare toename van bezoekers", zegt burgemeester Fabio Santavicca zei, zonder de cijfers te geven. "Mensen hebben hun huizen opengesteld, verhuren kamers en openen restaurants. Het is een goede ontwikkeling."
Het dorp heeft nu ongeveer een dozijn toeristische accommodaties, geeft Santavicca aan, en er liggen plannen voor de ontwikkeling van lokale recreatieve activiteiten.
Volgens de meest recente beschikbare cijfers van het regionale toeristische departement, ontving het dorp maar liefst 4361 bezoekers in 2013, tegenover 900 in 2005.
Santo Stefano di Sessanio is een van de vele dorpen in de regio Abruzzo die haar bevolking zag uitdunnen door de ineenstorting van de wolindustrie na de introductie van synthetische materialen. Armoede en natuurrampen in het actieve aardbevingsgebied verdreven de mensen.
In het nabijgelegen dorp San Silvestro vullen de leegstaande gebouwen zich op met vegetatie. Vale Piole, verder naar het noorden, is uitgestorven.
Volgens Santavicca had Santo Stefano di Sessanio zo'n 1100 inwoners vóór de Eerste Wereldoorlog.
Het dorp, dat in de winter nog minder bevolking heeft omdat sommige bewoners de 1250 meter hoogte verruilen voor de vallei, heeft ook mensen uit de steden getrokken die hier een tweede huis hebben.
"Mensen komen graag in deze regio", aldus inwoner Amelia, die eigenaar is van een Bed & Breakfast en kooklessen aan toeristen geeft. "We zijn hard bezig ons open te stellen naar de wereld."