Maak kennis met de Young Wildlife Photographer of the Year 2017

Toen Daniël Nelson op trektocht was door het regenwoud van Odzala Kokoua National Park in de Democratische Republiek Congo (DRC), kwam hij na vier dagen Caco tegen. "Ik had net vijf uur gewandeld door de dichtbegroeide, vochtige jungle," herinnert hij zich. "Toen vond ik sporen en volgden we de groep. We gingen strategisch voor de gorilla's zitten en wachtten tot ze ons zouden tegenkomen. De meeste liepen gewoon voorbij, maar enkele stopten en staarden ons aan. Deze groep was mensen gewend, dus beschouwden ze ons niet als een bedreiging."

De jonge Nederlandse fotograaf was in 2015 in Odzala met zijn ouders, van wie hij zijn passie voor reizen en wilde dieren heeft geërfd. "Ik wist dat dit een onvergetelijke, unieke reis zou worden. We hadden specifiek gekozen om naar de Republiek Congo te gaan omdat we de westelijke laaglandgorilla wilden zien. Hij is minder bekend dan de berggorilla's in Rwanda, dus wist ik dat ik een gouden kans zou hebben om de aandacht te vragen voor deze soort."

Daniël stond slechts vier meter van de gorilla vandaan toen hij 'The Good Life' nam, de foto die hem de titel 'Young Wildlife Photographer of the Year 2017' bezorgde. "Caco durfde meer dan de andere gorilla's. Hij bewoog niet toen ik dichterbij kwam. Hij bleef gewoon eten van zijn Afrikaanse broodvrucht." Daniël nam zijn foto met een Canon EOS 6D, bij 1/30sec met f/6.3, ISO 800. "Mijn sluitertijd was laag door de donkere omgeving. De gorilla's bewogen snel, waardoor de meeste van mijn foto's wazig waren. Caco gaf me alle tijd om een goede positie te vinden en een scherpe foto te nemen."

Hoewel de gorilla goed meewerkte, maakte de omgeving het moeilijker. "Het dikke bladerdek hield veel licht tegen. Op veel foto's wordt het zicht op het onderwerp gehinderd door takken, bladeren of struiken," zegt Daniël. "Ik heb die dag zo'n 500 foto's genomen, maar er waren er slechts een paar goed gelukt." Hij koos deze omdat hij de 'ziel en uitdrukking' zo goed weergeeft. "Het is een erg positieve foto, ondanks de kritieke toestand van de diersoort. Ik denk dat mensen zichzelf herkennen in Caco. Hij is net een tienerjongen die ontspannen zijn lunch opeet op de bodem van de jungle. Hij straalt menselijkheid uit. Hopelijk wekt dat empathie op bij het publiek."

Nu is hij 18, maar Daniël begon tien jaar geleden al met fotograferen. "Ik was erg jong toen ik begon met National Geographic en andere wildlifetijdschriften door te bladeren. Toen ik zes was, nam mijn vader me mee naar Zambia, zodat ik die wilde dieren in het echt kon zien. Vanaf dat moment groeide mijn passie voor de natuurlijke wereld. Ik leerde al snel dat fotografie een efficiënte manier is om de natuur van haar mooiste kant te tonen. Ik stak heel wat energie in fotografie en ben sindsdien nog vaak op reis gegaan. Elke keer word ik creatiever en origineler."

In de toekomst wil Daniël een carrière beginnen als professioneel fotograaf, maar eerst wil hij een universitair diploma (waarschijnlijk in milieuduurzaamheid). "Wat ik zo fascinerend vind aan wildfotografie is dat het een boodschap kan overbrengen. Je kunt het gebruiken om de pracht van de natuur te tonen, maar ook om een probleem aan te kaarten. Het heeft een invloed op mensen die nog nooit wilde dieren hebben gezien of die enkel iets weten over de natuur in hun onmiddellijke omgeving. Toen ik opgroeide in Amsterdam, keek ik graag hoe Steve Irwin en David Attenborough de natuur ontdekten. Ik wist weinig over de natuur, maar door film en fotografie leerde ik veel over de wereld buiten mijn eigen stad."