Female cinematographers Laela Kilbourn and Claudia Raschke.
Cinematografie is een onderdeel van de filmindustrie waarin voornamelijk mannen werkzaam zijn: volgens het jaarlijkse rapport van Celluloid Ceiling was slechts 5% van de cinematografen van de beste 250 films een vrouw. Laela Kilbourn (links) en Claudia Raschke proberen de positie van vrouwen in de branche te verbeteren en meer vrouwen aan te moedigen om een carrière in het filmmaken te overwegen. © Shaun Lucas en Gia Sergovich

Toen de lijst van exclusief mannelijke genomineerden voor beste regisseur tijdens de 2020 Academy Awards werd onthuld, kon gastvrouw Issa Rae het niet laten om hierover een opmerking te maken. "Gefeliciteerd voor al deze mannen" zei ze droog. Haar woorden gingen viraal nadat bleek dat de lijst met genomineerde regisseurs voor de Golden Globes ook alleen uit mannen bestond.

Volgens het jaarlijkse rapport van Celluloid Ceiling in 2019, een langlopend jaarlijks onderzoek van de filmindustrie, was slechts 21% van de regisseurs, schrijvers, uitvoerende producenten, redacteurs en cinematografen die aan de beste 250 films van dat jaar in de Verenigde Staten werkte, een vrouw. Sinds 1998 is dit percentage slechts met 4% gestegen. In de 90-jarige geschiedenis van de Oscar-uitreikingen heeft slechts één regisseuse, Kathryn Bigelow, een Oscar gewonnen (The Hurt Locker, 2009). Waarom bestaat er nog steeds zo'n grote genderkloof in de filmindustrie?

We hebben deze vraag gesteld aan twee succesvolle cinematografen, Claudia Raschke en Laela Kilbourn. Claudia is director of photography van vijf documentaires die zijn genomineerd voor een Oscar, waaronder RBG, over de baanbrekende vrouwelijke rechter van het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten Ruth Bader Ginsburg, en heeft ook gewerkt aan arthousefilms, fictie en reclamespots. Laela is cameravrouw voor televisieshows als Castle Rock en Jack Ryan en heeft meerdere bekroonde documentaires gefilmd.

Hier delen beide vrouwen hun ervaringen, bespreken ze hoe technologische vooruitgang barrières doorbreekt en doen ze voorstellen om een verandering teweeg te brengen.

Canon Professional Services

Heb je Canon-apparatuur?

Registreer je apparatuur voor gratis advies van experts, onderhoud van apparatuur, toegang tot inspirerende evenementen en exclusieve aanbiedingen met Canon Professional Services (CPS).

Verschillende routes naar de filmindustrie

In de jaren 80 studeerde Claudia dans in New York en werkte ze als serveerster toen het een collega, die toevallig ook een docent cinematografie was, opviel dat ze een goed fotografisch oog had en vroeg of cinematografie niet iets voor haar was. "Ik had geen idee wat cinematografie was", herinnert ze zich, maar toen ze een keer meeging naar de set met haar collega, raakte ze gefascineerd. Hij gaf haar werk, moedigde haar aan om naar de filmacademie te gaan, raadde haar aan anderen aan, en zo ging haar carrière van start. "Ik had geluk dat er iemand was die in mij geloofde en die vond dat ik talent had."

Laela legde een traditioneleer traject af en werkte zich omhoog vanaf de positie van runner. Ze heeft het gevoel dat ze er altijd hard voor heeft moeten werken. “Elke stap die ik omhoog in de hiërarchie heb genomen, gebeurde omdat ik die stap wilde maken", aldus Laela.

Cinematographer Laela Kilbourn operating a video camera.
Laela Kilbourn begon als runner en werkt nu als cinematografe voor tv-programma's zoals Castle Rock en Jack Ryan. Ze vertelt dat ze hiervoor altijd hard heeft moeten werken.
Cinematographer Claudia Raschke operating a video camera.
Claudia Raschke op het internationale filmfestival 2019 EnergaCAMERIMAGE. Toen ze haar familie vertelde dat ze cinematografe wilde worden, zeiden ze dat dat een typische mannenwereld was waarin ze zich niet staande zou kunnen houden. © Roman Bosiacki

"Bewust of onbewust worden vrouwen nog altijd stereotiep afgebeeld"

Laela beschrijft de uitdagingen waarmee vrouwelijke filmmakers te maken hebben. "Cinematografie is van oudsher een mannelijk beroep", aldus Laela. "Het is technisch en fysiek werk. Het vereist uithoudingsvermogen en sterke spieren om alle apparatuur te kunnen tillen. Dit zijn kwaliteiten waarvan met name in de westerse samenleving wordt gedacht dat vrouwen die niet hebben."

Hierdoor ervaren vrouwen in deze branche extra druk om een carrière op te bouwen, aldus Claudia. "Vrouwen in de filmindustrie moeten tweemaal zo hard werken als elke man, omdat je continue tegen dat stigma moet opboksen. Kan een vrouw dat wel? Heeft ze wel voldoende uithoudingsvermogen? Kan ze overweg met de stress, de cameratechnologie, de software en de hoge budgetten?"

"En als vrouw op de set kun je je geen fouten veroorloven omdat je alle vrouwen in de branche vertegenwoordigt", voegt Claudia toe. "Je loopt op eieren om het goede voorbeeld te zijn. Want als je faalt, blijft dat je achtervolgen en wordt de deur voorgoed achter je gesloten."

Cinematographer Julie Monière filming in Katmai National Park, Alaska.

Vrouwen in de filmindustrie: de doorbraak

Toonaangevende vrouwelijke filmmakers laten zien hoe ze hun grote doorbraak in de filmbranche hebben gemaakt en geven advies aan vrouwen die in hun voetstappen hopen te treden.

"We moeten vechten tegen de heersende vooroordelen over vrouwen"

Wat vrouwen voornamelijk tegenhoudt zijn volgens Laela "de oordelen die mensen in hun hoofd creëren die ze niet eens uitspreken. Ze bieden je geen werk aan, ze zien je niet staan, raden je niet aan aan anderen omdat ze onderbewust van mening zijn dat je niet goed genoeg bent, of ze denken dat een mannelijke collega met wie ze onlangs hebben gewerkt beter gekwalificeerd is. En vaak weten ze niet eens waarom ze dat denken." "En deze gedachten komen zowel bij mannen als vrouwen op."

Om een verandering door te voeren, zijn open gesprekken en analyse van de heersende vooroordelen nodig. Bovendien moeten vrouwen ook worden aanbevolen voor projecten. "De filmindustrie moet zich inzetten om te werken met mensen aan wie ze niet in eerste instantie dachten" vindt Laela. "Het kan zomaar zijn dat diegene van wie je het niet verwachtte de hele situatie voor je kan veranderen en iets kan bijdragen wat je nooit voor mogelijk had gehouden."

Cinematographer Laela Kilbourn sitting on a chair.
Laela en Claudia hebben moeten bewijzen dat ze goed genoeg zijn om te werken in een branche die door mannen wordt gedomineerd. "Vrouwen in de branche moeten opboksen tegen een systeem dat al heel lang bestaat, waarin wordt gedacht dat vrouwen niet voldoende gekwalificeerd zijn", vertelt Laela. © Shaun Lucas en Gia Sergovich
Cinematographer Claudia Raschke talking.
Claudia vindt dat vrouwen in de branche elkaar moeten helpen. "Het is niet alsof één persoon het glazen plafond doordringt en dit vervolgens binnen handbereik ligt voor elke andere vrouw. Zo werkt het niet. Daarom denk ik dat vrouwen de verantwoordelijkheid moeten nemen om de deur open te houden. Zo brengen we een verandering teweeg." © Shaun Lucas en Gia Sergovich
The lens on a Canon EOS R being changed.

De Canon-apparatuur die de barrières voor filmmakers verlaagt

Ontdek hoe de technologie van Canon de toegang tot de filmindustrie mogelijk maakt en korte metten maakt vroegere beperkingen veroorzaakt door kosten, complexiteit en tijd.

Tijden veranderen

De filmindustrie verandert langzaam. "De filmindustrie is enorm veranderd sinds ik 25 jaar geleden begon", aldus Laela. "Ik zie dat er steeds meer vrouwen komen die zich weten te vestigen, zowel op social media als in de wereld van documentaires."

De technologische vooruitgang doorbreekt barrières met betrekking tot de budgetten in de filmindustrie. Toen Laela begon, kostte een goede camera voor beginners zo'n 100.000 dollar. De hedendaagse modellen zijn al verkrijgbaar voor een tiende van deze prijs. Laela heeft veel opnamen gemaakt met de Canon EOS C300 en zijn opvolger, deCanon EOS C300 Mark II, die volgens haar uiterst gebruiksvriendelijk is. "Met name in documentaires reageer je op gebeurtenissen zoals deze zich voordoen en daarbij is het belangrijk dat je apparatuur met je mee kan bewegen", vertelt Laela. "De Canon EOS C300 Mark II is handzamer dan veel andere camera's en mensen worden niet geïntimeerd door de aanwezigheid van de camera. Tegelijkertijd is het een complexe en zeer veelzijdige camera."

Claudia prijst het creatieve potentieel van de 8,85 Megapixel Super 35 mm Canon CMOS-sensor van de Canon EOS C300 Mark II. "In de begindagen had je naast een palet aan kleuren en contrasten ook een gebruikersvriendelijke camera nodig, zodat het niet te overweldigend werd. Ik vind dat Canon een prijs zou moeten winnen. De lay-out is gewoonweg geweldig en de menu's zijn makkelijk te bedienen. Het is de ideale camera om mee te beginnen."

Cinematographer Laela Kilbourn operating a cine camera.
Alhoewel er langzaamaan meer vrouwen in de branche werkzaam zijn, is Laela van mening dat de ware verandering pas zal komen wanneer er een significante verschuiving in de houding van de maatschappij ten opzichte van de verschillende seksen is. © Sarah Shatz
Cinematographer Claudia Raschke holding a cine camera.
Het erkennen van vrouwen in de filmindustrie is belangrijk, zowel voor degenen die denken aan een carrière in de industrie, als voor de samenleving als geheel. "Om het stigma te doorbreken moeten meer vrouwen worden bekroond om hun werk, niet alleen op laag niveau, maar ook bij grote evenementen op hoog niveau, zoals de Oscar-uitreikingen", aldus Claudia.

Succes is net zo belangrijk als toegankelijkheid

Zichtbaarheid is belangrijk, zegt Laela, verwijzend naar de lijst met alleen mannelijke genomineerden. "Als vrouwen niet worden erkend en hun werk niet op dezelfde manier wordt gewaardeerd, is het belangrijk dat zowel aanstormende vrouwen die geen rolmodellen zien, als de maatschappij als geheel die denkt dat vrouwen niet geschikt zijn voor het werk of dat ze niet de meest geschikte kandidaten zouden zijn hun mening bijstellen.

En dat heeft alles te maken met gewoonten in ons denkpatroon en in onze opvattingen. Er is slechts een handjevol films van vele miljoenen of zelfs miljarden door die een vrouw zijn geregisseerd of opgenomen. Ze zijn er wel, maar deze films krijgen over het algemeen niet veel aandacht. En dat is een systematisch, maatschappelijk probleem. We kunnen dit probleem niet alleen in de filmindustrie oplossen. Het moet in de hele samenleving worden aangepakt."

Geschreven door Lucy Fulford & Rachel Segal Hamilton


Gerelateerde artikelen

Alles weergeven

Meld je aan voor de nieuwsbrief

Klik hier voor inspirerende verhalen en het laatste nieuws van Canon Europe Pro

Meld je nu aan