'De neushoorn zijn': het geluid van World Unseen

Een half uur met Paul Sumpter is een half uur vol gelach, verbazing en ... jaloezie. Zijn imitatie van een neushoorn zou waarschijnlijk ook indruk op jou maken en je zou ook geïntrigeerd zijn door alle spullen die hij in zijn kasten heeft staan. Maar dat is voor later.

Paul is de oprichter en Creative Director van The Futz Butler . Zijn bedrijf is gevestigd in Londen en hij noemt zichzelf en zijn collega's "professionele lawaaimakers", wat een veel leukere (en misschien ook passendere?!) manier is om te zeggen dat zijn bedrijf een muziek- en geluidsproductiestudio is. Hun dagelijkse werk varieert, maar in wezen gebruiken ze geluid en muziek om verhalen te vertellen. Dit doen ze voor films, reclames en zelfs voor de geluiden die je hoort in apps. Hij erkent dat dit iets is wat mensen vaak moeilijk vinden om volledig te begrijpen, omdat mensen niet direct aan soundscapes denken als ze nadenken over het vertellen van verhalen. "Vaak vinden mensen het heel moeilijk om uit te leggen wat ze willen met geluid, en muziek is heel abstract", legt Paul uit. "Ze denken in visuele talen wanneer ze hun verhaal vertellen."

Bij het ontwerpen van onze World Unseen-ervaring was dit iets waar we ons zeer bewust van waren. Het vertalen van de stille kracht van elk beeld naar unieke audiolandschappen was noodzakelijk om een nieuwe dimensie en belangrijke nuance aan elk verhaal toe te voegen. Kijk bijvoorbeeld naar 'A Smile in the Rubble' van Muhammed Muheisen, waarop gevluchte kinderen te zien zijn. De bekende geluiden van het gelach en de stemmen van kinderen versterken Muhammeds beschrijving van de vreugde van deze kinderen ondanks hun situatie en hoe deze foto tot stand is gekomen. En dit is echt iets om over na te denken: welke rol speelt geluid bij het tot leven brengen van dergelijke verhalen? En welke invloed heeft dat op de manier waarop blinden en slechtzienden niet alleen genieten van de kunst, maar ook op hoe ze zich door de ruimten bewegen waar de kunst wordt getoond? Of dat nu persoonlijk of online is.

Dit is iets waar Paul en zijn team zich in detail op hebben geconcentreerd. Omdat het geluid van World Unseen op drie manieren werd afgespeeld: online, via een koptelefoon en als afzonderlijk expositiegeluid dat klonk terwijl bezoekers zich door elke ruimte heen bewogen. Dit is, zonder technische termen te gebruiken, heel lastig. De expositielocaties zijn bijvoorbeeld ruimten waar het geluid kan gaan galmen. Het was een grote uitdaging voor Paul en zijn team. Ze "combineerden fotogeluidswerelden" effectief binnen grote ruimten met veel mensen. Dankzij hun vaardigheden was het geluid van de hele tentoonstelling samenhangend, helder en was er een soepele overgang van foto naar foto, zelfs voor verschillende niveaus van gehoorscherpte.

Maar we weten wat je nu denkt ... Vertel ons over de neushoornimitatie van Paul! Daar komen we nog op, maar er moet allereerst worden benadrukt dat de manier waarop hij en zijn team geluiden 'verzamelen' zeer vindingrijk is. "Met onschuldige dingen kun je zeer interessante geluiden maken", glimlacht hij. En daarmee bedoelt hij dat de studiokasten bij The Futz Butler letterlijk gevuld zijn met ... spullen. Hij tilt een doos van een plank die vol zit met verrassende voorwerpen. Een siliconen taartvorm (het geluid van voeten op een loopband). Een plastic iPad-hoes (de 'pats!' van iemand die aan een rubberen gezichtsmasker trekt). Een rubberen slang (over het algemeen erg handig). "Een vaardigheid die je moet ontwikkelen is het loskoppelen van het geluid dat wordt gegenereerd van het ding dat het genereert", lacht Paul. "Als je dat kunt doen en vergeet dat het wordt gemaakt met een wasmiddelfles of wat dan ook, dan kun je je creativiteit de vrije loop laten."

We hebben bijvoorbeeld een echo van de ongeboren dochter van Karen Tripass omgetoverd tot een reliëfprint en Pauls begeleidende audio brengt dit tastbare moment krachtig tot leven, zowel persoonlijk als online, via de zachte, vloeibare geluiden die een ongeboren baby kan horen. Het is verbazingwekkend wat je kunt doen met een glazen waterdispenser: "Er lag een laagje water op de bodem en ik heb er een microfoon in geplaatst. Daarna heb ik hem rustig rondgedraaid om het water een beetje te bewegen en dat geluid heb ik drie octaven lager gemaakt, zodat je dat vloeistofgevoel krijgt", legt Paul uit. "Daarna maak je het wat doffer, alsof je iets door een muur hoort, en voeg je een heleboel reverb toe, zodat het ruimtelijk klinkt."

*Video met dank aan The Futz Butler

Het mooie van The Futz Butler is dat ze hun eigen geluiden creëren. Er is bibliotheekaudio beschikbaar, maar daar willen ze geen gebruik van maken, zeker niet voor een project dat de aandacht op detailniveau vereist die de kern is van World Unseen. Dit betekende dus dat ze het geluid van de laatste mannelijke noordelijke witte neushoorn moesten maken, zoals gefotografeerd door Canon Ambassador, Brent Stirton ... We laten Paul het zelf uitleggen: "Je beweegt en acteert, en je bent eigenlijk de neushoorn."

Het is een hele dag werk voor Paul die, zoals je in de video kunt zien, zonder aarzeling op handen en voeten ging zitten om een witte neushoorn na te doen. "Ik had wat versnipperd papier, een rubberen handschoen en een staalwolborstel en vervolgens imiteer je het geluid van voetstappen - het papier klinkt als droog gras. Als je je vuisten gebruikt in plaats van je handen, krijgt het meer gewicht." Daarna komt het stemgeluid. Het vergt oefening, maar Paul heeft het neushoorngeluid volledig onder de knie. "We maken geluiden met veel lucht, maar verlagen deze totdat ze overeenkomen met het dier. Vervolgens maken we met geluid duidelijk wat er gebeurt: het krabben achter zijn poten of de neushoorn die pijn lijdt. Dus je fungeert als neushoorn zonder dat het cartoonesk wordt, wat altijd een uitdaging is." Dat is helaas niet iets wat veel mensen kunnen zeggen. Maar de meesten werken ook niet voor een bekroonde geluidsstudio.

Ook voor Paul was World Unseen een ander soort opdracht, een hele bijzondere opdracht. "Het was echt een voorrecht om te werken aan een project waarbij geluid heel belangrijk is voor het overbrengen van het verhaal, maar ook om iets te doen dat van betekenis is", zegt hij. "Dit is belangrijk voor mensen."

Ontdek World Unseen in onze online tentoonstelling.