"Zo'n mooi idee" - World Unseen, een jaar later

5 min
Een oudere vrouw met kort haar, oorbellen en een bril bezoekt met een World Unseen-tentoonstelling. Voor haar hangen grote zwart-witfoto's van handen. Haar handen raken vergelijkbare zwart-witfoto's aan, die op een paneel eronder zijn bevestigd.

Als je ergens middenin zit, dan kan het moeilijk zijn om de omvang ervan volledig te bevatten. Dit is zeker het geval geweest bij World Unseen. We wilden onze printtechnologie gebruiken om te laten zien hoe visuele kunst toegankelijker kan worden gemaakt voor blinden en slechtzienden, maar door connecties met tientallen goede doelen, partners, fotografen en geïnteresseerden werd World Unseen meer dan dat: een missie en een passie voor iedereen die erbij betrokken was.

Nu, een jaar na de presentatie in Somerset House in Londen, hebben we meer inzicht in de impact van de expositie. Niet alleen de impact in cijfers - 33 tentoonstellingen in Europa, het Midden-Oosten en Afrika, waar duizenden bezoekers op afkwamen en die nog eens miljoenen meer online bereikten - maar ook op manieren die minder tastbaar zijn, meer 'in het moment' en ontzettend krachtig, week na week, maand na maand. De grondbeginselen van World Unseen zijn grotendeels hetzelfde in elk land, met onze geavanceerde printtechnologie waarmee we foto's toegankelijk maken voor iedereen. Toch zijn geen twee tentoonstellingen echt hetzelfde geweest. Elke tentoonstelling is enigszins afgestemd op de bezoekers, cultuur en nationale omstandigheden.

Canon_WorldUnseen_1Year_Anniversary_NL

Het benaderen van organisaties en goede doelen in Europa, het Midden-Oosten en Afrika is van cruciaal belang geweest. Zij boden een helpende hand bij het ontwerpen van elk aspect. "Er waren zoveel elementen die we moesten begrijpen en combineren! Onze reliëfprints natuurlijk, maar ook een rijke geluidservaring, beschrijvingen in braille, visuele simulaties (ziende bezoekers konden beelden ervaren door de ogen van mensen met verschillende soorten zichtverlies) en de navigatie door de tentoonstelling. En vergeet ook onze website niet, en de manier waarop onze ziende gidsen bezoekers ondersteunden", aldus Pete Morris, Brand & Sponsorship Senior Manager voor Canon Europa. "Onze partners van goede doelen hebben ons ontzettend veel geleerd en we hadden dit alles niet zonder hen kunnen doen."

Deze fantastische goede doelen hebben ons ook in contact gebracht met lokale community's van blinden en slechtzienden in elk land, zodat zoveel mogelijk mensen de kans kregen om te ervaren wat een bezoeker beschreef als "iets wat ziende mensen vanzelfsprekend vinden." Elif Bilyar en haar team van Canon Sweden verwelkomden de Zweedse vereniging van doofblinden in de beroemde Fotografiska Gallery in Stockholm en werden diep geraakt door de relatie tussen doofblinde bezoekers en hun gidsen. Ze verkenden elke foto hand in hand, met behulp van een soort gebarentaal die op aanraking is gebaseerd. "Het kostte de gidsen veel energie om alles over te brengen wat ze zagen en hoorden", legt ze uit. "Maar ze bestudeerden elk beeld met zo'n enthousiasme, en elk verhaal werd gedeeld door aanraking van handen. Het heeft ons vervuld van dankbaarheid."

Een man en een vrouw in nette kleding kijken naar afbeeldingen en tekst op een paneel voor hen. De linkerhand van de man rust op het paneel. De vrouw heeft haar lange, witte haar in een vlecht en ze draagt een donkere bril.

Dankzij de technologie kunnen we op weg naar een toegankelijkere en inclusievere wereld, en dit initiatief bewijst dat."

7000 kilometer verderop opende ons team in Kenia de deuren op de internationale dag voor mensen met een beperking, uitgeroepen door de Verenigde Naties. Tegelijkertijd stelde het team een tweede tentoonstelling samen waarop elke dag fotografielessen werden gegeven voor blinden en slechtzienden, waarvan het werk ook werd getoond. De sfeer bij Kenia National Library Services was uitgelaten en de gasten kwamen aan in feestelijke stemming. Ze hadden er zin in om te leren en te genieten van het werk van nationale topfotografen Yagazie Emezi, Paras Chandaria en Peter Ndungu. Als grande finale verrasten de studenten iedereen door een danklied in het Swahili te schrijven en uit te voeren.

Canon-Brand-Song

World Unseen in Nairobi is nog steeds te bezoeken, omdat alle kunstwerken werden gedoneerd aan onze liefdadigheidspartner Kenia Society for the Blind. Het evenement gaat ook door in de acties van de betrokkenen. "Een van onze trainers heeft zijn bedrijf uitgebreid om ervoor te zorgen dat er functies beschikbaar zijn voor meer mensen met een beperking", vertelt Munther Ayache van Canon Noord-Afrika. "Ik geloof dat World Unseen mindsets en levens heeft veranderd."

Een land in oorlog is misschien wel de laatste plek waar je een World Unseen-tentoonstelling zou verwachten, maar de Kyosei-instelling van onze Oekraïense collega's en hun wens om inclusiviteit, eenheid en toegankelijkheid te stimuleren, zijn voor ons allemaal een inspiratiebron. In het 'Museum in het donker' in Lviv worden de tours meestal door blinde gidsen en in het duister gegeven, maar voor deze tentoonstelling bleven de lichten aan om ziende bezoekers de verschillende ervaringen van zichtverlies te laten begrijpen. In Lviv waren in november echter nog luchtaanvallen geweest. Een maand later werd bezoekers verzekerd dat de tentoonstelling, aangezien deze in een keldergalerij werd gehouden, indien nodig ook als tijdelijke schuilplaats zou kunnen fungeren. Het team heeft de tentoonstelling aangepast om deze actuele realiteit te weerspiegelen, en voegde twee foto's van Canon Ambassador Marta Sirko toe, van Oekraïense slachtoffers die tijdens de oorlog gewond waren geraakt. Op één ervan is een jonge soldaat te zien die een been heeft verloren, afgebeeld als een Grieks beeldhouwwerk.

Een kind met een paardenstaart raakt een zwart-witafbeelding van een inheemse persoon in een bos aan op een World Unseen-tentoonstelling.

Door World Unseen heb ik het gevoel dat ik ogen heb en alles kan zien."

Dit zijn slechts enkele van de tientallen verhalen die we hadden kunnen vertellen. "Ik sprak met allerlei blinde en slechtziende mensen en die vertelden me dat ze alleen tentoonstellingen met hun gezin hadden bezocht, maar dat alles achter glas zat of dat anderen moesten vertellen wat ze zagen. Ze voelden zich gefrustreerd, geïsoleerd en in de steek gelaten", zegt Pete. "We hebben een echt universeel ontwerp neergezet, waarvan we graag zouden willen dat het mainstream is, niet alleen waar we onze tentoonstellingen hebben gehouden, maar overal."

In het korte tijdsbestek van twaalf maanden heeft World Unseen duizenden kilometers afgelegd en zijn we geholpen door honderden collega's, goede doelen, printserviceproviders en donateurs. We begonnen met een vaag idee om onze Arizona-printers en PRISMAelevate XL-technologie te gebruiken om een kunstervaring te creëren voor mensen die er de minste toegang toe hadden. En we denken dat dat precies is wat we hebben gedaan.

Maar we hadden niet verwacht dat World Unseen nog iets anders zou gaan betekenen. Iets groters.

Het werd een manier voor ons en veel van onze ziende bezoekers, partners en collega's om voor even in de schoenen van anderen te staan en te leren wat het betekent om met zichtverlies te leven. Samen hebben we bijzondere en inspirerende mensen ontmoet. Wat ze met ons hebben gedeeld en ons hebben geleerd, bewaren we in ons hart. En het allerbelangrijkste is dat we door dit project allemaal de wens hebben om de manier waarop we communiceren, van nu tot ver in de toekomst, toegankelijker te maken.

Lees de verhalen over World Unseen.

Gerelateerd