Vijf uitdagingen voor fotografiestudenten en hoe ze deze kunnen overwinnen

"Als je in deze wereld aan de slag wilt als nieuwsfotograaf, moet je absoluut met video overweg kunnen", aldus Canon Ambassador en fotojournalist Magnus Wennman. "Je komt niet aan het werk als je niet met video overweg kunt. Video's zijn een natuurlijk onderdeel van het werk van een fotograaf, doordat de gedrukte pers steeds meer op de achtergrond raakt en alles tegenwoordig online is. Video is nodig om te kunnen concurreren met andere nieuwsmedia.

"Ik weet zeker dat veel studenten al veel meer weten over de technische aspecten van video dan ik, maar ik zou willen adviseren om je te verdiepen in de journalistieke kant: hoe kun je een uniek verhaal vertellen dat aanspreekt en de interesse wekt? Als er iets is wat we meer nodig hebben, dan zijn het wel unieke verhalen."

Hoewel het nu gemakkelijker dan ooit is om je werk aan een geïnteresseerd online publiek te tonen, is het iets heel anders om een geslaagd idee voor een verhaal aan een opdrachtgever te pitchen.

Het is de kunst om duidelijk en beknopt te zijn, aldus Fiona Shields, Head of Photography voor The Guardian in Londen. "Maak een pitch in de vorm van een piramide: Bedenk een headline, een korte samenvatting en ga vervolgens dieper op het verhaal in. Vertel waarom het actueel is of waarom het van belang is. Toon vervolgens een pdf van je foto's, zodat een fotoredacteur direct de kwaliteit van je werk kan zien."

Je fotoportfolio is een manier om een voet tussen de deur te krijgen, maar wat je er niet in opneemt is net zo belangrijk als wat je er wel instopt. "Je kunt fotografie zien als eten", suggereert Thomas Borberg, Photo Editor bij de Deense krant Politiken.

"Zie alle foto's als ingrediënten. Je pikt de beste eruit en stopt deze in een pan om te laten sudderen, dat is het editingproces. En vervolgens moet je er een mooie presentatie van maken. Maar je hebt wel heel goede ingrediënten nodig. De foto's die niet goed genoeg zijn, horen niet in de pan thuis. Je moet het geheel serveren op een manier die nieuwsgierig maakt. Je moet direct de aandacht weten te trekken."

Rickey Rogers, Global Editor bij Reuters Pictures, beaamt dat je zuinig moet zijn met je selectie als je de aandacht van drukke opdrachtgevers wilt trekken. "Wij hebben mensen in dienst genomen op basis van hun portfolio met slechts vijf waanzinnige foto's. Soms krijgen we een portfolio met wel vijftig foto's, en eerlijk gezegd is het heel lastig om daar doorheen te spitten. Je moet je beste werk laten zien en daarbij geldt: minder is beter."

Social media is uiteraard een belangrijke manier om je fotografie onder de aandacht te brengen, met een zorgvuldig gekozen collectie om te laten zien wie je bent. Maar hoe zorg je ervoor dat je profiel opvalt?

"Ik ben niet geïnteresseerd in het ontwerp", aldus Lars Lindemann, Director of Photography bij GEO Magazine. "Het gaat om de fotografie. Video's kunnen daarbij een goede aanvulling zijn om te laten zien hoe je werkt. Maar het is niet het ontwerp, hoe je je posts ordent of hoe vaak je iets post. Het gaat om de kwaliteit van het visuele werk.

"Sommige mensen op Instagram of Facebook gebruiken een vreemde naam, wat nog stamt uit de tijd dat veel mensen probeerden anoniem te blijven op social media, wat ik op zich begrijp. Maar als je professioneel wilt zijn, moet je je echte naam voor je profiel gebruiken."

Canon Ambassador Laura El-Tantawy onderstreept de waarde van de tekst onder de foto's op sociale platforms. "Het is belangrijk om aandacht te besteden aan de woorden naast posts, omdat dit vaak tot problemen kan leiden, bijvoorbeeld als je de verkeerde hashtag gebruikt die verwijst naar iets waar iemand anders het niet mee eens is. Je moet je dus niet alleen focussen op de foto's, maar ook op de woorden die je erbij gebruikt."

Social media is, of course, vital to powering your photography, with a carefully curated collection of images helping to define your brand. But how do you make your profile stand out?

"I don't care at all about the design," says Lars Lindemann, Director of Photography at GEO magazine. "It's all about the photography. Videos can be a good addition, where you can get a better idea of how he or she works. But it's not the design or how you arrange your posts or how often you post, it's the quality of the visual work itself.

"What I find important is that some people on Instagram or Facebook use really strange names, which I think goes back to a time where many people tried to be more anonymous when using social media, which I understand. But I think if you use it professionally you should use your real name for your profile."

Canon Ambassador, Laura El-Tantawy, underlines the value of the text included with your images on social platforms. "It's important to put some weight on the words that we put next to our posts because oftentimes those can be problematic, if you use the wrong hashtag referring to something that somebody else disagrees with. So I think there's a responsibility that comes with the imagery, but also the words that we use."

Je onderdompelen in een verhaal waarbij je persoonlijk betrokken bent of je richten op een onderwerp waarin je passie ligt kan diepte en betekenis brengen aan je werk. Het vergt echter ook een zekere mate van verantwoordelijkheid, zowel voor de betrokkenen in je verhaal als voor jezelf. Hoe ver moet je gaan als je op zoek bent naar de momenten van waarheid?

"Als ik bij het editen van mijn werk naar een nogal confronterende foto kijk, stel ik mezelf voor dat ik degene ben die op de foto staat. Zou ik me prettig voelen als ik zo werd vastgelegd door een andere fotograaf?", aldus Lindokuhle Sobekwa, documentairefotograaf uit Zuid-Afrika en lid van Magnum Associate. "Vervolgens bespreek ik dat met degenen op de foto. Wat vinden zij van deze foto? Vaak hebben ze hun eigen ideeën en van daaruit werken we samen."

Canon Ambassador Bieke Depoorter zegt dat ze vaak te ver gaat, vooral toen ze werkte aan haar langlopende project Agata, waarin ze de complexe verhouding tussen de fotograaf en degene op de foto onderzocht en zich richtte op een vrouw die ze in een stripclub in Parijs had ontmoet. "Toen gebeurde iets wat ik nooit had verwacht. Op de omslag van het boek vertel ik dat ik ermee wilde stoppen, omdat het te dichtbij kwam. Maar je realiseert je dat natuurlijk pas, nadat je te ver bent gegaan. Het is daarom belangrijk dat je regelmatig afstand neemt en je niet door de buitenwereld laat dwingen om iets te laten zien."

Lindokuhle vertelt dat gelijktijdig aan twee of drie projecten werken hem helpt om de spanning te doorbreken. "Als een project me iets teveel wordt, richt ik me op een ander project. Als ik dan vervolgens weer terugga naar het eerste project, kan ik er met een frisse blik naar kijken. Je moet voor jezelf zorgen. Je kunt bijvoorbeeld mediteren of dingen voor jezelf opschrijven. Ook kun je de frustraties over je werk met anderen delen. Er zijn altijd manieren om als fotograaf met zulke dingen om te gaan."