De hypervisuele wereld van de 'samengevoegde' generatie

Het is heel ironisch dat visualisatie voor jongeren nu gemakkelijker maar ook moeilijker is dan ooit tevoren. Aan de ene kant hebben ze alle kennis van de wereld binnen handbereik en verschillende manieren tot hun beschikking om die informatie tot leven te brengen. Maar veel jongeren moeten ook nadenken over hun toekomst. En staan met lege handen.

Het 'gebruikelijke' levenspad, dat door hun ouders wordt bewandeld, wordt door Gen Z, en ook Gen Alpha, niet gezien als iets haalbaars. AI heeft de loopbaanplanning op zijn kop gezet en het kopen van een huis lijkt voor velen een illusie. Vandaag de dag leiden de snelheid van technologische ontwikkelingen en turbulente economische en politieke landschappen tot onzekerheid en het gevoel dat je altijd het zekere voor het onzekere moet nemen.

Dit gebrek aan duidelijkheid lijkt de reden te zijn dat jongeren hun eigen leven willen vormgeven, en ze zijn vastberaden om een nieuw soort relatie met de wereld op te bouwen. Het is bijvoorbeeld leuk om foto's te maken, maar foto's zijn voornamelijk observaties. Tegenwoordig zien we steeds vaker dat jongeren verschillende visuele realiteiten creëren, aanpassen en ermee omgaan als een manier om een gevoel van controle te creëren in een onzekere wereld.

Dit zijn de generaties die in en uit de wereld stappen die ze zelf hebben gecreëerd. Met name Roblox laat ons zien hoe krachtig de ruimten zijn waar iedereen in slechts enkele maanden een game kan bouwen en een community van miljoenen mensen kan aantrekken. Grow a Garden is momenteel de populairste game op Roblox, met minstens 21,9 miljoen spelers. De game is gemaakt door een 16-jarige.

Tieners chatten met anderen tijdens het spelen of bouwen in Roblox, Minecraft en Fortnite via platforms als Discord en WhatsApp. Creatieve ontwikkelingstools, zoals de Unreal Engine van Epic Games, vinden regelmatig hun weg naar scholen en kampen via gratis educatieve programma's, waardoor leerlingen de middelen krijgen om deze digitale vaardigheden te verbeteren en nog meer en geavanceerdere realiteiten te visualiseren.

Je zou kunnen zeggen dat ze vloeiend zijn in een nieuw soort hybride taal die het visuele combineert met... alles. Het lijkt een beetje alsof de samenleving tot nu toe in de modus 'alleen lezen' stond en dat Gen Z en Gen Alpha nu mogen bewerken, zonder onderscheid te maken tussen het individu en hun imago. Als ze contact hebben met elkaar, is dit tegelijkertijd digitaal en fysiek. Het echte leven wordt verweven met digitale ruimten, en vice versa. Je ziet vast weleens een groepje tieners tegelijkertijd op hun telefoon kijken? Dat dus. Gebruikersnamen zijn de nieuwe telefoonnummers en afspreken kan op allerlei manieren.

Vrienden creëren samen op dezelfde manier, zelfs als ze elkaar nog nooit in het echt hebben ontmoet. Discord-servers worden gevuld door gedeelde interesses, waardoor alles van de Minecraft-werelden verschijnt op YouTube-kanalen, in originele anime, gedeelde socialemedia-accounts, memes en afspeellijsten. Alles wat ze maken wordt onderdeel van wat ze hun 'lore' of vriendschapsgeschiedenis noemen, en dit geeft belangrijke context en betekenis aan deze relaties.

Net als bij alle vriendschappen bestaan gedeelde ervaringen uit herinneringen, inside jokes, bijnamen en afkortingen die alleen vrienden begrijpen. Ook de content van andere mensen mag worden 'geremixt'. Met andere woorden: afbeeldingen, video's of memes kunnen worden gebruikt om iets nieuws te maken. Onlangs hebben ze oude fotoarchieven bewerkt en muziek, filters en bijschriften toegevoegd om opvallende memes te maken.

Dan rijst bij ons de vraag: was AI de trigger voor deze nieuwe manier van interactie met de visuele wereld? Of was het gewoon een handige timing? Opgroeien in een wereld die 24/7 aan staat in combinatie met AI heeft Gen Z en Gen Alpha ongetwijfeld een fascinerende kijk op de wereld geven. Maar dit is niet geheel zonder risico. Als visuele verhalen (foto's en video's) zo gemakkelijk kunnen worden gegenereerd, kan AI-content na verloop van tijd realistischer worden dan de realiteit zelf.

Het is misschien een geruststellend idee dat tieners tegenwoordig een zeer sterke intuïtie hebben op het gebied van het herkennen van bedrog. Ze weten hoe waardevol hun eigen ogen en standpunten zijn en welke middelen voor het verdienen van geld en manipuleren beschikbaar zijn.

Het is daarom ook niet verrassend dat Gen Z en Gen Alpha hun grenzen volledig begrijpen en beschermen. Eerdere generaties hebben fouten gemaakt op het gebied van online privacy en identiteit, maar Gen Z en Gen Alpha hebben een duidelijk idee van wat ze willen 'opgeven' en wat ze daarvoor terugverwachten.

Dit betekent dat ze niet alles openbaar delen en verwachten dat anderen dit respecteren. Het voelt, op de meest positieve manier, alsof ze de online wereld helemaal onder controle hebben. Betekent dit dat we tot nu toe nog nooit een echte 'digitale native' hadden gezien?

Of het nu gaat om studenten of starters, deze jongeren komen samen in een nieuw midden. Hoe de wereld hen ziet op school, de universiteit of werk komt volledig overeen met hoe zij online overkomen. Ze leven als één persoon in twee werelden en geven beide werelden vorm. Dit is nog niet eerder gedaan en hierdoor krijgt het concept van 'altijd aan' een hele nieuwe en verbijsterende betekenis.