Daniel Bateman over het filmen van documentaire-tv met Cinema EOS-camera's

Daniel Batemans carrière vormt de blauwdruk voor aanstormende documentairemakers. Daniel had als tiener al een passie voor fotografie en fotojournalistiek. Hij volgde de opleiding filmproductie aan de universiteit, waar hij zich verdiepte in het maken van documentaires. Nadat hij ongeveer vijf jaar lang als videoredacteur had gewerkt, raakte hij bevriend met mensen die zich hadden gespecialiseerd in het maken van oorlogsdocumentaires, en hij heeft nooit meer achterom gekeken.

Daniel maakt nu al meer dan tien jaar documentaires en heeft materiaal gefilmd en content geregisseerd voor HBO, VICE, de BBC en meer. Hij en zijn camera's hebben al veel landen over de hele wereld bezocht, en in 2022 won hij twee Emmy Awards als lid van het team achter de VICE News-documentaire Inside the Battle for Jerusalem.

Daniel zegt dat hij bij zijn werk als documentairemaker veel profijt heeft van zijn achtergrond in nabewerking. "In het begin ga ik aan de slag alsof ik opnamen maak voor de nabewerking en ga ik een mentale checklist van shots af", zegt hij.

"Wanneer je een documentaire maakt, kun je om meerdere redenen maar heel kort toegang hebben tot een bepaalde locatie. Stel je hebt in totaal 20 minuten de tijd en je bent al 15 minuten bezig met het filmen van het onderwerp, dan heb je aan het eind dus maar vijf minuten over om de locatie in beeld te brengen. Je wilt de editors zoveel mogelijk materiaal geven zodat zij er een geheel van kunnen maken."

Daniel heeft gedurende zijn carrière vrijwel alleen maar gebruikgemaakt van Canon-camera's. Zo begon hij documentaires te maken met de Canon EOS 5D Mark II (nu opgevolgd door de EOS 5D Mark IV). "Ik werd vanaf 2010 beïnvloed door de enorme toename in online documentaires. Veel van die docu's waren gefilmd met de EOS 5D Mark II", zegt hij. "Dat werd dus mijn eerste camera. Daarna stapte ik over op de EOS C300 [nu opgevolgd door de EOS C300 Mark III] en de EOS C100 [nu opgevolgd door de EOS C70], voordat ik terechtkwam bij de EOS C300 Mark I en Mark II."

Toen hij overwoog om over te stappen van de EOS C300 Mark II, probeerde hij een aantal verschillende camera's. Hij gebruikt nu een EOS C500 Mark II, met een EOS C300 Mark III als B-cam.

Er waren twee redenen om voor de EOS C500 Mark II te gaan, legt hij uit. "Allereerst de full-frame sensor. Wanneer je documentaires maakt, maak je vaak opnamen in krappe ruimtes, zoals een auto of een kamertje. Door die full-frame sensor te combineren met een objectief van 24-105mm of 24-70mm uit de L-serie, kun je veel meer in beeld brengen dan met een crop-sensor. De binnenkant van die auto lijkt dan ineens veel groter."

Het dynamisch bereik van de camera was ook een groot pluspunt. "Het dynamisch bereik van ruim 15 stops komt enorm van pas bij de nabewerking", zegt Daniel. "Wanneer je bijvoorbeeld een protestactie filmt, heb je haast en sta je onder druk. Als het licht ineens verandert, zit de belichting er misschien twee stops naast, dus dat dynamische bereik is dan ontzettend handig. Dat betekent dat je problemen tijdens de nabewerking nog kunt corrigeren."

Hoewel Daniel blij is met de mogelijkheid om de camera compacter te maken, voegt hij er wel aan toe dat zijn gebruikelijke apparatuur meestal niet zo compact is.

"Tenzij ik me in een gespannen of gevoelige omgeving bevind, gebruik ik liever een Extension Unit en een iets groter objectief. Ik heb ontdekt dat een grotere, goed uitgebalanceerde camera beter is voor mijn rug wanneer ik langere tijd achter elkaar wil filmen."

Daniel gebruikt een Extension Unit 2 EU-V2, die veel uitbreidingen mogelijk maakt met Genlock/SYNC en Ethernet-poorten, een 12-pins lensaansluiting, plus twee aanvullende XLR-aansluitpunten, een accuplaat met V-bevestiging en meer.

"Ik heb hem grotendeels gekocht om V-Lock-accu's te kunnen gebruiken tijdens lange filmdagen", legt hij uit, "maar de twee extra audiokanalen zijn ook van onschatbare waarde. In veel gevallen bieden cliënten geen geluidstechnicus aan, en dan moet ik zelf alle audio regelen. Ik voel me in sommige situaties een beetje beperkt met slechts twee audiokanalen, want als ik er nog twee heb, kan ik lavalier-microfoons op vier personen richten en ze makkelijker volgen."

Een bepaalde situatie die technisch veeleisend bleek te zijn voor zowel audio- als video-opnamen, was toen Daniel nachtelijke protesten in beeld wilde brengen voor Inside the Battle for Jerusalem. "Het was om meerdere redenen een heftige sessie, en we waren flink gestrest vanwege de omstandigheden tijdens de opnamen", onthult hij.

Daniel gebruikte voornamelijk zijn EOS C500 Mark II, met Abu Ramouz als tweede cameraman met een EOS C300 Mark III.

Omdat Daniel al langere tijd met Cinema EOS-camera's werkt, heeft hij bepaalde handigheidjes ontwikkeld om snel te kunnen reageren. "Ik heb een knop op mijn camera ingesteld op One-Shot AF", onthult hij. "De scherpstelgids staat op de monitor, en als ik zie dat het beeld niet meer zo scherp is, dan druk ik op die vooraf ingestelde knop. En voilà, er wordt weer scherpgesteld op het gezicht van een persoon, terwijl ik nog steeds achteruit loop met een camera op mijn schouder. Dit maakt mijn werk een stuk eenvoudiger."

Hij heeft ook een workflow ontwikkeld waarmee hij zijn werk kan beschermen. "Ik gebruik twee CFexpress-kaarten van 512 GB, meestal in een dubbele sleuf", legt hij uit. "Dan gebruik ik de A-kaart als mijn verwerkingskaart. Ik haal de opnamen eraf en zet ze over op een drive, waarna ik een back-up maak van die masterdrive. Op die manier heb ik twee back-ups. Ik heb ook nog een derde back-up op die kaart van 512 GB in de B-sleuf. Als ik proxy's film met een SD-kaart, dan is dat ook nog een veilige kopie.

"Ik heb veel situaties meegemaakt waarin de politie of minder formeel georganiseerde groeperingen de geheugenkaart van de camera van me eisten. Daarom heb ik die dubbele sleuf. Dan komt die proxykaart heel goed van pas", zegt hij. "Ik vind het dus geen probleem om een kaart te formatteren bij de politie of een militaire controlepost, aangezien ik nog twee back-ups in mijn camera heb.

"Wanneer je documentaires filmt, kun je zo nu en dan in lastige situaties terechtkomen. Ik heb geleerd dat je in die gevallen vooral niet in de stress moet schieten. Door kalm te blijven, krijg je betere opnamen."